![\"oie_uPTZ0bw8QUWM\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2016\/02\/oie_uPTZ0bw8QUWM-750x235.jpg\")
<\/a><\/p>\n„Znajd\u017a swoje powo\u0142anie \u017cyciowe, a wszystko stanie si\u0119 proste!”<\/p>\n
Czy\u017c nie?<\/p>\n
Powo\u0142anie \u017cyciowe jest przecie\u017c czym\u015b na kszta\u0142t naszego osobistego przewodnika, kt\u00f3ry pokazuje nam nasz\u0105 \u017cyciow\u0105 drog\u0119. Chroni przed b\u0142\u0119dami, w\u0105tpliwo\u015bciami, o\u015bmieszeniem. Otula poczuciem, \u017ce wreszcie panujemy nad w\u0142asnym \u017cyciem. I – przede wszystkim – jest jedynym sposobem na wyrwanie si\u0119 z nudnej egzystencji mr\u00f3wki-robotnicy.<\/p>\n
Nic dziwnego, \u017ce wszyscy go tak pilnie szukamy.<\/p>\n
Nic dziwnego, \u017ce ma\u0142o kto je znajduje.<\/p>\n
Bo cho\u0107 jest w tym przekonaniu sporo prawdy, jest w nim te\u017c sporo fa\u0142szu. Im bardziej bowiem wierzymy, \u017ce nasze \u017cycie musi by\u0107 wyj\u0105tkowe, tym bardziej oddalamy si\u0119 od tego, co przychodzi nam naturalnie.<\/p>\n
Czyli od tego, co da\u0142oby nam spe\u0142nienie.<\/p>\n
Zanim wi\u0119c przejdziemy do dw\u00f3ch Skandalicznych Sposob\u00f3w na odkrycie powo\u0142ania \u017cyciowego, sprawd\u017amy sk\u0105d w og\u00f3le bierze si\u0119:<\/p>\n
Strach przed egzystencj\u0105 mr\u00f3wki-robotnicy<\/h2>\n
Czyli strach przed byciem Nikim.<\/p>\n
Bierze si\u0119 on z przekonania, \u017ce jedynym gwarantem naszego bezpiecze\u0144stwa jest bycie Kim\u015b Wa\u017cnym i Wyj\u0105tkowym. (Wi\u0119cej o tym przeczytasz w: Co to jest (z grubsza) ego?<\/a>)<\/p>\n Gdy tylko pojawia si\u0119 w nas poczucie „o jezu, ja nie wiem, kim jestem!<\/em>” wpadamy w co najmniej lekki niepok\u00f3j. Bycie Nikim jest przecie\u017c r\u00f3wnoznaczne z byciem popychad\u0142em, kt\u00f3re nie wie czego chce. Wi\u0119c robi, co ka\u017c\u0105 mu inni.<\/p>\n Innymi s\u0142owy, bycie Nikim oznacza, \u017ce nie panujemy nad w\u0142asnym \u017cyciem.<\/p>\n Nic dziwnego, \u017ce gor\u0105czkowo szukamy to\u017csamo\u015bci, kt\u00f3ra nas okre\u015bli. I to raz na ca\u0142e \u017cycie!<\/p>\n I wyobra\u017camy j\u0105 sobie jako\u015b tak:<\/p>\n K\u0142opot polega na tym, \u017ce wszystko co nas okre\u015bla – w rzeczywisto\u015bci nas… ogranicza.<\/p>\n Ka\u017cda to\u017csamo\u015b\u0107 – zw\u0142aszcza taka, kt\u00f3r\u0105 nadajemy sobie raz na ca\u0142e \u017cycie – odcina nas od tego, kim Tu i Teraz faktycznie jeste\u015bmy i nie pozwala nam tego wyra\u017ca\u0107.<\/p>\n Bo sam pomy\u015bl, ile czasu sp\u0119dzasz zastanawiaj\u0105c si\u0119, co by w twojej sytuacji zrobi\u0142 „Dobry Szef”? „Dobra \u017bona<\/a>„? „Dobry Ojciec”? zamiast po prostu post\u0105pi\u0107 w zgodzie z tym, co czujesz Tu i Teraz?<\/p>\n Dopiero, kiedy staniemy si\u0119 Nikim, mo\u017cemy swobodnie pod\u0105\u017ca\u0107 za tym, co si\u0119 w nas pojawia.<\/p>\n Dlatego powo\u0142anie \u017cyciowe to wolno\u015b\u0107 od jakiejkolwiek to\u017csamo\u015bci. To zwyk\u0142e robienie tego, co przychodzi nam naturalnie w miejscu i czasie, w kt\u00f3rych akurat jeste\u015bmy. Bez fanfar i jupiter\u00f3w. Bez poczucia w\u0142asnej wyj\u0105tkowo\u015bci. W pe\u0142nej akceptacji zwyczajno\u015bci naszego codziennego \u017cycia i czynno\u015bci, kt\u00f3r\u0105 akurat wykonujemy.<\/p>\n I z punktu widzenia naszego ego wygl\u0105da tak:<\/p>\n Niestety, tak si\u0119 niefortunnie sk\u0142ada, \u017ce dla wi\u0119kszo\u015bci z nas ujrzenie tego, co przychodzi nam naturalnie jest niezwykle trudne. Zw\u0142aszcza je\u015bli wierzymy, \u017ce wiedza na ten temat powinna na nas sp\u0142yn\u0105\u0107 w formie Kosmicznego Objawienia.<\/p>\n Tak si\u0119 pewnie mo\u017ce zdarzy\u0107.<\/p>\n Jednak cz\u0119\u015bciej objawienia te przychodz\u0105 do nas w formie skandalicznie negatywnych emocji. Kt\u00f3rych – jako osobnicy porz\u0105dni i autentycznie pracuj\u0105cy nad sob\u0105 – rzecz jasna nie powinni\u015bmy mie\u0107. Nic dziwnego, \u017ce odcinamy si\u0119 od nich, zanim us\u0142yszymy ich przekaz.<\/p>\n Od\u0142\u00f3\u017cmy wi\u0119c na chwil\u0119 (cho\u0107 je\u015bli umiemy na zawsze to tym lepiej<\/a> ;)) nasz idea\u0142 ca\u0142kowicie samo-\u015bwiadomego cz\u0142owieka i sp\u00f3jrzmy na:<\/p>\n Pewnie nikt z nas nie jest dumny, gdy nas ogarniaj\u0105. I wk\u0142adamy du\u017co pracy w to, \u017ceby si\u0119 ich pozby\u0107. Gdyby\u015bmy je jednak zaakceptowali, odkryliby\u015bmy, \u017ce jest to bardzo szybki skr\u00f3t do odkrycia tego, co nam przychodzi naturalnie. Czyli do talentu, kt\u00f3ry dawno temu zakopali\u015bmy w grobowcu pod\u015bwiadomo\u015bci.<\/p>\n I tu nale\u017cy si\u0119 ma\u0142e doprecyzowanie tego, co budzi w nas tak trudne emocje. Je\u015bli jest to stan posiadania, status, w\u0142adza, s\u0142awa – faktycznie warto nad tymi emocjami popracowa\u0107, bo ich pojawienie si\u0119 jest oznak\u0105, \u017ce jeste\u015bmy ofiar\u0105 iluzji ego.<\/p>\n Je\u015bli jednak te emocje pojawiaj\u0105 si\u0119 na my\u015bl: JAK? CO ROBI\u0104C? kto\u015b dosta\u0142 si\u0119 na te wy\u017cyny, to ju\u017c jest sygna\u0142, \u017ce nasze wyparte talenty pr\u00f3buj\u0105 si\u0119 wyrwa\u0107 na wolno\u015b\u0107.<\/p>\n Wiele lat temu przynios\u0142am do domu gazet\u0119 z przyczepion\u0105 do niej ksi\u0105\u017ck\u0105. Sam fakt, \u017ce ta ksi\u0105\u017cka jest, ju\u017c mnie b\u00f3d\u0142 w drodze z kiosku. Szybkie przejrzenie zawarto\u015bci i:<\/p>\n „Jeeeezuuuuuuuu!!! Kto\u015b drukuje takie bzdury?!? Matko jedyna, jaka \u017cenada! Nie mog\u0119 na to patrze\u0107!”<\/em><\/p>\n Po czym wcale nie wyrzuci\u0142am tej ksi\u0105\u017cki do kosza. Tylko j\u0105 WYPIERDOLI\u0141AM z tak\u0105 si\u0142\u0105, \u017ce kosz a\u017c zata\u0144czy\u0142! Z\u0142o\u015b\u0107 po prostu mnie rozsadza\u0142a. I mniej energetyczna czynno\u015b\u0107 by\u0142a niemo\u017cliwa.<\/p>\n Z czasem zacz\u0119\u0142am by\u0107 \u015bwiadoma, \u017ce nie cierpi\u0119 wr\u0119cz wszystkich pisarzy. Nie tych uznanych za klasyk\u0119, kt\u00f3rych uwielbia\u0142am czyta\u0107. Tylko tych \u017cyj\u0105cych, kt\u00f3rzy si\u0119 bezczelnie<\/em> obnosili ze swoim pisarstwem, bezczelnie<\/em> publikuj\u0105c ksi\u0105\u017cki.<\/p>\n Co ciekawe, nie mia\u0142am wtedy najmniejszej nawet ochoty napisania cho\u0107 jednego zdania. I spe\u0142nia\u0142am si\u0119, ucz\u0105c finansowego angielskiego w warszawskich funduszach. Ba! Nie tylko si\u0119 spe\u0142nia\u0142am. By\u0142am pewna, \u017ce jestem do tego stworzona. \u017be to jest to, kim jestem (sic!<\/em>).<\/p>\n Jednak ta gotuj\u0105ca z\u0142o\u015b\u0107 da\u0142a mi do my\u015blenia. Ogl\u0105da\u0142am j\u0105 tak d\u0142ugo, \u017ce w ko\u0144cu dojrza\u0142am pod ni\u0105 ogromn\u0105 zazdro\u015b\u0107, a pod ni\u0105 z kolei – ogromne pragnienie pisania.<\/p>\n Gdybym t\u0105 z\u0142o\u015b\u0107 i zazdro\u015b\u0107 odrzuci\u0142a z za\u017cenowaniem, nigdy bym tego pragnienia nie odkry\u0142a i nigdy bym za nim nie posz\u0142a. I nigdy bym nie poczu\u0142a spe\u0142nienia, kt\u00f3re pisanie mi daje. (Cho\u0107 epizody frustracji te\u017c si\u0119 zdarzaj\u0105.)<\/p>\n Dlatego od okre\u015blenia Powo\u0142anie \u017byciowe, kt\u00f3re sugeruje, \u017ce jest JEDNA JEDYNA UMIEJ\u0118TNO\u015a\u0106, kt\u00f3r\u0105 musimy odnale\u017a\u0107 i trzyma\u0107 si\u0119 jej ju\u017c ca\u0142e \u017cycie, a jak nie – to mamy \u017cyciow\u0105 katastrof\u0119! wol\u0119 s\u0142owo Spe\u0142nienie, kt\u00f3re uwalnia nas z ci\u0119\u017caru takiego my\u015blenia i otwiera na mo\u017cliwo\u015b\u0107, \u017ce tych umiej\u0119tno\u015bci mamy wi\u0119cej i na ka\u017cdym etapie \u017cycia mo\u017cemy bawi\u0107 si\u0119 zupe\u0142nie inn\u0105. Albo kilkoma naraz. Bo niby dlaczego nie?<\/p>\n Co wi\u0119cej, wcale nie jest to Super-moc Super-bohatera, kt\u00f3ra daje nam poczucie panowania nad \u017cyciem, tylko:<\/p>\n Czynno\u015b\u0107, kt\u00f3ra przynosi nam poczucie spe\u0142nienia, stawia nas bowiem oko w oko z Prawd\u0105, \u017ce nie mamy zielonego poj\u0119cia, co to jest, co nas popycha do dzia\u0142ania. Sk\u0105d przychodz\u0105 do nas s\u0142owa, melodie, obrazy…<\/p>\n Czynno\u015b\u0107 ta uprzytamnia nam, \u017ce NIE panujemy nad w\u0142asnym \u017cyciem. \u017be NIE MO\u017bEMY nad nim panowa\u0107, bo NIE WIEMY, co si\u0119 za chwil\u0119 w nas pojawi. I gdzie wyl\u0105dujemy, je\u015bli za tym p\u00f3jdziemy.<\/p>\n I jako taka jest ciosem w serce dla naszego ego:<\/p>\n Umiej\u0119tno\u015b\u0107 ta u\u015bwiadamia nam bowiem, \u017ce jedyne, co mo\u017cemy zrobi\u0107 w obliczu Rzeczywisto\u015bci, to… podda\u0107 si\u0119 Jej: czyli otworzy\u0107 si\u0119 na to, co si\u0119 w nas pojawia i to wyra\u017ca\u0107 w prostych, codziennych czynno\u015bciach.<\/p>\n Mo\u017ce by\u0107 to pisanie tekstu na blog. Albo notatki ze spotkania. Mo\u017ce by\u0107 to porz\u0105dkowanie projektu w pliku excela. Wiercenie w z\u0119bie pacjenta. Organizowanie pracy innym. K\u0142adzenie glazury.<\/p>\n![\"\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2009\/01\/SuperHeroes_02-500x305.jpg\")
![\"\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2009\/01\/insects-ants-1.jpg\")
Skandalicznie negatywn\u0105 emocj\u0119 nr 1: gotuj\u0105c\u0105 z\u0142o\u015b\u0107 i zazdro\u015b\u0107<\/h2>\n
Jak to wygl\u0105da w praktyce?<\/h2>\n
Umiej\u0119tno\u015b\u0107 zwyk\u0142ej mr\u00f3wki-robotnicy, kt\u00f3ra nie ma poj\u0119cia, dok\u0105d j\u0105 poniesie \u017bycie<\/h2>\n
![\"\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2009\/01\/488194_358759770871370_823041389_n-500x374.jpg\")
![\"\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2011\/01\/2016-1-Kermit-the-frog-and-Miss-Piggy-500x333.jpg\")