Na tym, \u017ce na podstawie przesz\u0142ych wydarze\u0144 wyci\u0105gamy wnioski na sw\u00f3j temat.<\/p>\n

Wygl\u0105da to tak: dlaczego tak si\u0119 wobec mnie zachowa\u0142? <\/em>pewnie za bardzo si\u0119 otworzy\u0142am… za du\u017co ran pokaza\u0142am… wszystko przeze mnie… jestem niekochalna… <\/em>dlaczego tak mnie potraktowa\u0142a? pewnie j\u0105 sprowokowa\u0142em… pewnie gdybym nie wychodzi\u0142 z kumplami na piwo, nadal by by\u0142a i nadal by by\u0142o fajnie… wszystko zepsu\u0142em… jestem beznadziejny… <\/em><\/p>\n

I bam! Przerobi\u0142am wydarzenie (rozstanie) na fa\u0142szyw\u0105 to\u017csamo\u015b\u0107 (jestem niekochalna).<\/p>\n

A skoro jestem niekochalna, to powt\u00f3rka z rozrywki to jedyne, czego mog\u0119 si\u0119 spodziewa\u0107, czy\u017c nie?<\/p>\n

Nic wi\u0119c dziwnego, \u017ce zaproszenie na kaw\u0119 od uroczego nieznajomego brzmi w moich uszach jak zaproszenie na uczt\u0119, na kt\u00f3rej smok po\u017cre moje serce.<\/p>\n

Nic wi\u0119c te\u017c dziwnego, \u017ce salwuj\u0119 si\u0119 paniczn\u0105 ucieczk\u0105.<\/p>\n

No niby tak, ale co je\u015bli to rozstanie, to rzeczywi\u015bcie by\u0142a moja wina? Co, je\u015bli od pocz\u0105tku do ko\u0144ca by\u0142em roszczeniowy, egoistyczny i emocjonalnie niedost\u0119pny? Co, je\u015bli rzeczywi\u015bcie traktowa\u0142am go, jakby mia\u0142 psie obowi\u0105zki wobec mnie? Co wtedy?
\n<\/em><\/p>\n

Hej. Tak si\u0119 mo\u017ce zdarzy\u0107. Wszyscy pope\u0142niamy b\u0142\u0119dy. Na niekt\u00f3rych etapach \u017cyciowych tak du\u017ce, \u017ce rzeczywi\u015bcie odstraszamy od siebie partner\u00f3w.<\/p>\n

U\u015bwiadomienie sobie tego jest jednak powodem do otwarcia szampana, a nie rozpaczliwej przeprowadzki do klasztoru.<\/p>\n

Bo na b\u0142\u0105d mo\u017cemy zareagowa\u0107 na dwa skrajnie inne sposoby:<\/strong><\/p>\n

Owszem, mo\u017cemy si\u0119 z nim uto\u017csami\u0107 i utkn\u0105\u0107 w nim na zawsze.<\/strong><\/p>\n

Ale mo\u017cemy te\u017c go sobie u\u015bwiadomi\u0107 i zmieni\u0107 podej\u015bcie.<\/strong> (Na tym w\u0142a\u015bnie polega dojrzewanie \/ rozw\u00f3j.)<\/p>\n

To nie wydarzenia per se <\/em>powoduj\u0105 nasz codzienny b\u00f3l.<\/p>\n

Tylko fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci, czyli etykietki „beznadziejny, s\u0142aby, niekochalna, g\u0142upia”, kt\u00f3re stworzyli\u015bmy na podstawie tych wydarze\u0144 i przykleili\u015bmy do siebie.<\/p>\n

Bo rozstanie boli nas, tylko je\u015bli potraktujemy je jak dow\u00f3d na to, \u017ce\u015bmy do cna beznadziejni i nienaprawialni, ergo<\/em> nie mamy szans na jakikolwiek inny zwi\u0105zek i ju\u017c.<\/p>\n

Je\u015bli poczujemy ufff, dobrze, \u017ce nasze niedopasowanie wysz\u0142o na jaw zanim wzi\u0119li\u015bmy wsp\u00f3lny kredyt hipoteczny <\/em>nie \u015bci\u015bnie nam serca b\u00f3l, tylko rozleje si\u0119 po nas rze\u015bka ulga.<\/p>\n

Co gorsza, fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci nie pozwalaj\u0105 nam reagowa\u0107 na bie\u017c\u0105ce wydarzenia w zgodzie ze sob\u0105. Bo dzi\u0119ki nim „wiemy” jak si\u0119 bie\u017c\u0105ce tu i teraz sko\u0144czy. I reagujemy na t\u0105 „wiedz\u0119”, zamiast na bie\u017c\u0105ce tu i teraz.<\/p>\n

Im wi\u0119c tych fa\u0142szywych to\u017csamo\u015bci wi\u0119cej, tym silniejsze nasze poczucie, \u017ce \u017cyjemy w ciasnym i niewidzialnym wi\u0119zieniu, z kt\u00f3rego nie umiemy wyj\u015b\u0107.<\/p>\n

Na dok\u0142adk\u0119, fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci mog\u0105 by\u0107 nie tylko negatywne, ale te\u017c pozytywne. I te – w pewnym sensie – s\u0105 nawet bardziej zgubne. Bo trudniej zobaczy\u0107, jak bardzo nas p\u0119taj\u0105. I trudniej prze\u015bledzi\u0107 niezrozumia\u0142y b\u00f3l, kt\u00f3ry nas napada w chwilach samotno\u015bci, w\u0142a\u015bnie do tych pozytywnych etykietek.<\/p>\n

Sp\u00f3jrzmy wi\u0119c, jaki \u017cyciowy b\u00f3l nas dr\u0119czy, gdy:<\/p>\n

uto\u017csamiamy si\u0119 z sukcesami z przesz\u0142o\u015bci<\/h2>\n

Oto jeste\u015b s\u0142awnym aktorem. Regularnie zbierasz ca\u0142\u0105 pul\u0119 nagr\u00f3d na wszystkich najwa\u017cniejszych festiwalach filmowych. Grube ryby zapraszaj\u0105 ci\u0119 na swoje prywatne imprezy urodzinowe. Firmy samochodowe b\u0142agaj\u0105, \u017ceby\u015b wzi\u0105\u0142 od nich najdro\u017cszy model ich samochodu. No \u017cy\u0107, nie umiera\u0107.<\/p>\n

(NB:<\/strong> zwr\u00f3\u0107 uwag\u0119 na genialny trik, jaki niezauwa\u017calnie stosuj\u0105 nasze umys\u0142y: przesz\u0142e wydarzenia<\/strong>, typu: „zebra\u0142em wszystkie nagrody na 5 ostatnich festiwalach filmowych”, „2 grube ryby zaprosi\u0142y mnie na swoje urodziny w tym miesi\u0105cu” rozci\u0105gamy na tera\u017aniejszo\u015b\u0107<\/strong> i my\u015blimy „zbieram”, „bywam”, nawet gdy si\u0119 w\u0142a\u015bnie budzimy we w\u0142asnym \u0142\u00f3\u017cku i nikogo opr\u00f3cz nas w sypialni nie ma. A to tylko jeden z trik\u00f3w, kt\u00f3rymi budujemy nasze fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci=\u017cyciowe klatki.)<\/p>\n

Ale w \u015brodku czujesz dziwn\u0105 pustk\u0119. A nawet, gdyby\u015b si\u0119 ws\u0142ucha\u0142 moment, dwa – mo\u017ce by\u015b us\u0142ysza\u0142 cichy p\u0142acz. Za czym? Kto to wie. Kto by tego s\u0142ucha\u0142. To jakie\u015b nieracjonalne. Lepiej p\u00f3jd\u0119 na kolejny bankiet. Tam nie b\u0119d\u0119 tego s\u0142ysza\u0142.<\/p>\n

I wtedy zupe\u0142nie przypadkiem, gdy serfujesz po necie, widzisz og\u0142oszenie „na sprzeda\u017c tanio: siedlisko w Bieszczadach.” Ogl\u0105dasz zdj\u0119cia i oczom nie wierzysz. Raj. Zawsze tak sobie wyobra\u017ca\u0142e\u015b raj. Stare drzewa. Rw\u0105cy potok. I ten widok na dolin\u0119…<\/p>\n

Oooo bogowie. Jak pi\u0119knie. Posiedzie\u0107 w takiej cudnej ciszy. Ze szmerem wody w tle. Poczyta\u0107 o staro\u017cytnym Sumerze. Bo\u017ce, ale by\u0142oby fajnie. W sumie, sta\u0107 mnie, \u017ceby rzuci\u0107 to wszystko. Nie musz\u0119 ju\u017c pracowa\u0107. Ale TANIO? No nie. Tanio to s\u0142awny aktor nie kupuje. To by\u0142by obciach. Poza tym, jak to tak, kopn\u0105\u0107 taki sukces? Tyle lat na to pracowa\u0142em. Tyle lat o tym marzy\u0142em. I mam. I teraz mam to kopn\u0105\u0107? Rety, jakie g\u0142upie my\u015bli cz\u0142owiekowi do g\u0142owy przychodz\u0105, jak siedzi sam. Lepiej p\u00f3jd\u0119 na bankiet. Tam jest g\u0142o\u015bno. Nie b\u0119d\u0119 tych g\u0142upich my\u015bli s\u0142ysza\u0142.<\/em><\/p>\n

Zamykasz wi\u0119c laptopa. Wstajesz. I idziesz na kolejny bankiet.<\/p>\n

Pozytywne fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci to nasze z\u0142ote klatki, o kt\u00f3re sami dbamy jak najlepiej, \u017ceby \u017caden pr\u0119t si\u0119 nie wygi\u0105\u0142 nawet o milimetr.<\/p>\n

W efekcie, ucinamy wszystkie nasze potrzeby, marzenia, pogl\u0105dy, kt\u00f3re do tej to\u017csamo\u015bci nie pasuj\u0105. I cho\u0107 na zewn\u0105trz trzymamy fasad\u0119 „cz\u0142owieka sukcesu”, „filaru spo\u0142ecze\u0144stwa”, czy „spe\u0142nionej matki”, w \u015brodku czujemy martw\u0105 pustk\u0119.<\/p>\n

I wpadamy w spiral\u0119 strachu przed samym sob\u0105. Bo dlaczego czujemy pustk\u0119, a nie szcz\u0119\u015bcie, cho\u0107 mamy wszystko, o czym marz\u0105 miliony? Pewnie jeste\u015bmy tak por\u0105bani, \u017ce nie ma ju\u017c dla nas nadziei.<\/p>\n

Wi\u0119c zamiast zajrze\u0107 w siebie, \u017ceby znale\u017a\u0107 to, co nas o\u017cywia i nap\u0119dza, poddajemy si\u0119, bo przestajemy wierzy\u0107, \u017ce cokolwiek tam znajdziemy. Nasze \u017cycie zamienia si\u0119 w sznur machinalnych i nic-dla-nas-nie-znacz\u0105cych zachowa\u0144 i gest\u00f3w. A wszechobecny t\u0119py b\u00f3l wpycha nas wreszcie w cyniczny intelektualizm.<\/p>\n

Pozytywne fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci zamieniaj\u0105 nas w skrajnie racjonalne, chodz\u0105ce i m\u00f3wi\u0105ce grobowce.<\/p>\n

Nie musisz by\u0107 s\u0142awnym aktorem, \u017ceby ba\u0107 si\u0119 „kopn\u0105\u0107 sw\u00f3j sukces”. Wszyscy mamy jakie\u015b sukcesy, kt\u00f3rych u\u017cywamy do wytworzenia fa\u0142szywej to\u017csamo\u015bci.<\/p>\n

Nikt z nas nie jest, tak naprawd\u0119, pot\u0119\u017cnym potentatem, skutecznym negocjatorem, dobrym synem, \u015bwietnym rodzicem, czy idealn\u0105 \u017con\u0105.<\/p>\n

To s\u0105 jedynie fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci, kt\u00f3re zbudowali\u015bmy na bazie przesz\u0142ych<\/em> wydarze\u0144. I teraz dr\u017cymy ze strachu, \u017ceby przypadkiem nie wylaz\u0142a z nas spontaniczna reakcja, czy potrzeba, kt\u00f3ra t\u0105 to\u017csamo\u015b\u0107 zniszczy.<\/p>\n

I w naszych g\u0142owach pojawiaj\u0105 si\u0119 my\u015bli-kajdany: tyyyyyy, jaki pot\u0119\u017cny potentat z ciebie skoro masz s\u0142abo\u015b\u0107 do g\u0142upiego psa, co…? s\u0142awny aktor marzy o tanim siedlisku z rzeczk\u0105…? skuteczny negocjator nigdy nie odpuszcza, \u017ceby nie wyj\u015b\u0107 z formy, nawet w rozmowie z \u017con\u0105 i dzieckiem… mi\u0119tki jeste\u015b, czy jak? we\u017a si\u0119 ogarnij, bo zaraz spadniesz z podium.<\/em><\/p>\n

W efekcie, „s\u0142awny aktor” gra s\u0142awnego aktora nawet prywatnie, w swoim w\u0142asnym mieszkaniu na najwy\u017cszym pietrze najdro\u017cszego wie\u017cowca w stolicy, kt\u00f3rego w skryto\u015bci nie cierpi. „Pot\u0119\u017cny potentat” usypia swojego ukochanego psa, po tym jak wyci\u0105gn\u0105\u0142 na \u015brodek znamienitego bankietu i zjad\u0142 na oczach go\u015bci krawat za 10,000 dolar\u00f3w. I wszyscy parskn\u0119li ze \u015bmiechu, \u017ce niby taki potentat, a w\u0142asnego psa nie umie przypilnowa\u0107. A „skuteczny negocjator” negocjuje wkr\u00f3tce alimenty i warunki opieki nad dzie\u0107mi.<\/p>\n

\u017bycie niszcz\u0105 nam nie tylko negatywne etykietki. Ale te\u017c te pozytywne. Bo pr\u00f3bujemy si\u0119 w nie wt\u0142oczy\u0107 si\u0142\u0105, ucinaj\u0105c kawa\u0142ki siebie, jak to uczyni\u0142y s\u0142ynne siostry Kopciuszka.<\/p>\n

Czy niszcz\u0105c bliskie nam osoby \/ istoty.<\/p>\n

\u017byj\u0105c tu i teraz puszczamy fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci z dymem.<\/p>\n

I pozwalamy sobie by\u0107 dok\u0142adnie takimi, jakimi jeste\u015bmy tu i teraz. Czasem podejmujemy twarde decyzje, a czasem z mi\u0142o\u015bci\u0105 ca\u0142ujemy niesfornego psa na oczach innych VIP-\u00f3w. Czasem negocjujemy do ostatniej z\u0142ot\u00f3wki, a czasem dajemy wszystko, co mamy. Czasem jeste\u015bmy wobec dzieci stanowczy i nie ugniemy si\u0119 na milimetr (np. gdy pr\u00f3buj\u0105 zje\u015b\u0107 trutk\u0119 na szczury), a czasem dajemy im zupe\u0142nie woln\u0105 r\u0119k\u0119 (np. gdy id\u0105 za swoimi zainteresowaniami, nawet gdy maj\u0105 inne ni\u017c my).<\/p>\n

Na tym w\u0142a\u015bnie polega \u017cyciowe spe\u0142nienie: na kontakcie z pe\u0142nym wachlarzem naszych emocji, potrzeb i zachowa\u0144. I na pozwoleniu sobie na to, \u017ceby w jednej sytuacji reagowa\u0107 tak, a w innej \u015bmak.<\/p>\n

A nie na kurczliwym trzymaniu si\u0119 jednego zestawu post\u0119powania, kt\u00f3ry kiedy\u015b da\u0142y nam sukces(y) w jednej w\u0105skiej dziedzinie.<\/p>\n

* * *<\/strong><\/h2>\n

\u017bycie tu i teraz to co\u015b, o czym marzymy.<\/p>\n

Z bezpiecznego dystansu.<\/p>\n

Bo przecie\u017c skoro mamy \u017cy\u0107 tu i teraz, to znaczy, \u017ce nie mo\u017cemy mie\u0107 najmniejszego wspomnienia z wakacji. Ani pami\u0119ta\u0107, do czego s\u0142u\u017cy korkoci\u0105g, czy samoch\u00f3d.<\/p>\n

Na szcz\u0119\u015bcie, \u017cycie tu i teraz nie oznacza utraty pami\u0119ci. Tylko wolno\u015b\u0107 od fa\u0142szywych to\u017csamo\u015bci, kt\u00f3re stworzyli\u015bmy na bazie pora\u017cek \/ sukces\u00f3w z przesz\u0142o\u015bci.<\/p>\n

A tak si\u0119 szcz\u0119\u015bliwie sk\u0142ada, \u017ce to w\u0142a\u015bnie te fa\u0142szywe to\u017csamo\u015bci powoduj\u0105 nasz codzienny b\u00f3l i nie pozwalaj\u0105 nam reagowa\u0107 na to, co jest tu i teraz w zgodzie z tym, jacy akurat jeste\u015bmy my.<\/p>\n

Bez nich, mo\u017cemy swobodnie pod\u0105\u017ca\u0107 za tym, co si\u0119 w nas akurat pojawia.<\/p>\n

Je\u015bli wi\u0119c mamy ochot\u0119 na kaw\u0119 z atrakcyjnym osobnikiem \/ osobniczk\u0105, to idziemy. Bo jeste\u015bmy \u015bwiadomi, \u017ce to nie jest ten sam gagatek, kt\u00f3ry nas zostawi\u0142 bez s\u0142owa rok temu. I jeste\u015bmy otwarci na to, \u017ce ta kawa mo\u017ce nas zaprowadzi\u0107 w setki zupe\u0142nie innych miejsc, ni\u017c tamta w przesz\u0142o\u015bci.<\/p>\n

A je\u015bli mamy ochot\u0119 kupi\u0107 tanie siedlisko, kupujemy je. Bo sp\u0142ywa po nas to, \u017ce inni mog\u0105 pomy\u015ble\u0107 oooo to ten facet, co by\u0142 kiedy\u015b s\u0142awnym aktorem, widzisz go, jak siedzi w tym tanim siedlisku nad rzeczk\u0105, hihiiiihi. <\/em>Liczy si\u0119 to, \u017ce znale\u017ali\u015bmy w ko\u0144cu miejsce, w kt\u00f3rym czujemy si\u0119 bosko.<\/p>\n

Dlatego, gdy dr\u0119czy nas czasem niezrozumia\u0142y b\u00f3l, czy poczucie wewn\u0119trznej pustki, warto si\u0119 zatrzyma\u0107 i zajrze\u0107 w siebie.<\/p>\n

Bo ten b\u00f3l i pustka to nie dow\u00f3d na to, \u017ce jeste\u015bmy por\u0105bani i nie ma ju\u017c dla nas nadziei. Tylko sygna\u0142y ostrzegawcze, \u017ce ograniczaj\u0105 nas fa\u0142szywe (i jak\u017ce ciasne) to\u017csamo\u015bci.<\/p>\n

Zaproszenie do uwolnienia si\u0119 z nich.<\/p>\n

I odzyskania kontaktu z prawdziwym sob\u0105.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

\u017bycie tu i teraz jest lekkie i swobodne. Jak motyl przelatujemy z jednej b\u0142ogiej chwili do kolejnej. Bez rozpami\u0119tywania tego, co nas zrani\u0142o. Bez t\u0119sknoty za tym, co bezpowrotnie stracili\u015bmy. Bez miligrama b\u00f3lu z przesz\u0142o\u015bci. Wchodzisz w to? Czy mo\u017ce jednak przypominaj\u0105 ci si\u0119 filmy, na kt\u00f3rych kto\u015b si\u0119 budzi w szpitalu z amnezj\u0105 i […]<\/p>\n","protected":false},"author":2,"featured_media":21990,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_genesis_hide_title":false,"_genesis_hide_breadcrumbs":false,"_genesis_hide_singular_image":false,"_genesis_hide_footer_widgets":false,"_genesis_custom_body_class":"","_genesis_custom_post_class":"","_genesis_layout":"full-width-content","spay_email":"","footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"jetpack_featured_media_url":"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2020\/07\/peace-of-mind-500.jpg","jetpack_sharing_enabled":true,"jetpack_shortlink":"https:\/\/wp.me\/p4uum9-5Il","_links":{"self":[{"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/21969"}],"collection":[{"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/users\/2"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=21969"}],"version-history":[{"count":0,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/21969\/revisions"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/media\/21990"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=21969"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=21969"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/bezego.com\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=21969"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}