![\"\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2020\/06\/woman-750.jpg\")
<\/p>\n<\/p>\n
Pewnie nikt z nas nie chce \u017cy\u0107 pod cudze dyktando.<\/p>\n
Niestety, to wymaga m\u00f3wienia „nie”.<\/p>\n
Nie raz od wielkiego \u015bwi\u0119ta i komu\u015b, komu… b\u0105d\u017amy szczerzy… nie do ko\u0144ca \u017cyczymy dobrze, czy kogo nie zobaczymy nigdy wi\u0119cej. Bo to by\u015bmy lepiej lub gorzej, ale jednak jako\u015b ogarn\u0119li.<\/p>\n
Tylko niemal codziennie. I do tego \u017conie, rodzicom i przyjacio\u0142om. Jak im niby odm\u00f3wi\u0107? Jak niby odm\u00f3wi\u0107 komu\u015b, kogo kochasz i szanujesz?<\/p>\n
O tym w\u0142a\u015bnie jest dzisiejszy tekst.<\/p>\n
Zacznijmy od razu od sedna problemu, czyli tak:<\/p>\n
Sk\u0105d w og\u00f3le pomys\u0142, \u017ce skoro kochasz i szanujesz, to absolutnie, bro\u0144 bo\u017ce i w og\u00f3le nu nu nu nie mo\u017cesz powiedzie\u0107 „nie”?<\/p>\n
Jedyn\u0105 p\u0142ywaj\u0105c\u0105 w nas odpowiedzi\u0105 jest: no przecie\u017c st\u0105d, \u017ce jak kocham i szanuj\u0119, to robi\u0119 to, co chce kochana \/ szanowana przeze mnie osoba.<\/p>\n
Innymi s\u0142owy: jak nie robi\u0119 tego, co kto\u015b chce, to… nie kocham go i nie szanuj\u0119. Czy\u017c nie? Dlatego przecie\u017c \u0142atwiej jest nam odm\u00f3wi\u0107 osobom, kt\u00f3rych mamy w g\u0142\u0119bokim lekcewa\u017ceniu i wcale a wcale si\u0119 tego faktu nie wstydzimy.<\/p>\n
Tyle, \u017ce oznacza to, \u017ce uto\u017csamili\u015bmy mi\u0142o\u015b\u0107 i szacunek z tym, co czuje niewolnik do swojego pana.<\/p>\n
A to oznacza, \u017ce w s\u0142owach, po kt\u00f3rych by\u015bmy si\u0119 tego najmniej spodziewali, czai si\u0119:<\/p>\n
Dop\u00f3ki jej nie zobaczymy jak na d\u0142oni, nie postawimy granic bliskim nam osobom. Spr\u00f3bujmy wi\u0119c j\u0105 troch\u0119 wyostrzy\u0107:<\/p>\n
Idziesz sobie ulic\u0105. Podbiega do ciebie ros\u0142y nastolatek i \u017c\u0105da twojego portfela. Zaczyna si\u0119 z tob\u0105 szarpa\u0107.<\/p>\n
Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce jeste\u015b europejskim mistrzem kick-boxingu (i wierzysz, \u017ce uleganie przemocy nie rozwi\u0105zuje problem\u00f3w napastnika, tylko je pog\u0142\u0119bia). Co robisz? Dajesz portfel, czy jednak odmawiasz? Wi\u0119kszo\u015b\u0107 z nas postawi\u0142aby w takiej sytuacji jasn\u0105 granic\u0119. I to bez milisekundy zastanowienia.<\/p>\n
Wieczorem wracasz do domu. A tam siedzi narzeczona ze \u0142zami w oczach. Jeszcze nie usiad\u0142e\u015b obok niej, a ju\u017c s\u0142yszysz: Dlaczego ty mnie nigdy nie zabierasz na kolacj\u0119?<\/em> Dlaczego ty nigdy nie pomy\u015blisz o tym, czego ja chc\u0119? Chlip chlip. Za\u0142\u00f3\u017cmy, \u017ce jeste\u015b odpowiedzialnym facetem, a wi\u0119c i porz\u0105dnym narzeczonym. Co robisz? Prawdopodobnie – cho\u0107 jeste\u015b wyko\u0144czony po 12 godzinach pracy (no bo przecie\u017c atak chuligana po tobie sp\u0142yn\u0105\u0142) i jedyne, o czym marzysz, to zimne piwo przy dobrej sensacji – idziecie do eleganckiej restauracji. Po kolacji wyci\u0105gasz portfel i p\u0142acisz.<\/p>\n Znajd\u017a zasadnicz\u0105 r\u00f3\u017cnic\u0119 w dw\u00f3ch powy\u017cszych obrazkach.<\/p>\n Punktowana odpowied\u017a brzmi tak: W przyk\u0142adzie pierwszym, widzimy przemoc jak na d\u0142oni. A w drugim – nie.<\/p>\n Problemem nigdy nie jest to, \u017ce nie umiemy postawi\u0107 granic.<\/strong><\/p>\n Problemem jest zawsze to, \u017ce:<\/strong><\/p>\n Ba! Nie tylko nie widzimy, tylko jeszcze czujemy si\u0119 winni, \u017ce nie ulegamy tej przemocy natychmiast. Fuck, tylko nie to. Nie chc\u0119 i\u015b\u0107 teraz do knajpy, no. Tylko – jeszcze wi\u0119kszy fuck! – niby dlaczego nie chce mi si\u0119 zabra\u0107 chlipi\u0105cej narzeczonej na kolacj\u0119? Ja pitol\u0119. Jakim\u015b skrajnym egoist\u0105 musz\u0119 by\u0107. Rety. Oby si\u0119 nie zorientowa\u0142a. Bo kto by chcia\u0142 by\u0107 z takim powalonym skner\u0105?<\/em> Wi\u0119c robimy dobr\u0105 min\u0119 do z\u0142ej gry i robimy to, co chce druga strona.<\/p>\n Je\u015bli pojawi\u0142 si\u0119 w tobie w\u0142a\u015bnie op\u00f3r, \u017ce O w mord\u0119! Por\u00f3wnywanie p\u0142aczu narzeczonej do napadu chuligana to ju\u017c lekka przesada! A mo\u017ce nawet ogromna! <\/em>to na razie ci\u0119 z tym oporem zostawi\u0119.<\/p>\n A w mi\u0119dzyczasie, sprawd\u017amy, sk\u0105d mamy takie bielmo na oku i nie widzimy przemocy u os\u00f3b nam bliskich.<\/p>\n Powody s\u0105 dwa. Tu zajmiemy si\u0119 jednym z nich, czyli:<\/p>\n Zanim do tego przejdziemy: tresura to s\u0142owo, kt\u00f3re ma w sobie gigantyczny \u0142adunek emocjonalny, gdy u\u017cywamy go do opisu relacji mi\u0119dzy lud\u017ami. Bo przecie\u017c tresowanie innych to odbieranie im cz\u0142owiecze\u0144stwa i poni\u017canie ich. Niestety, pomimo braku oficjalnego spo\u0142ecznego przyzwolenia, tresura jest w naszym spo\u0142ecze\u0144stwie wszechobecna. Ba! Sami j\u0105 stosujemy. R\u00f3wnie\u017c wobec os\u00f3b, kt\u00f3re kochamy. Zreszt\u0105, jak si\u0119 dobrze zastanowi\u0107, zw\u0142aszcza wobec nich.<\/p>\n A wracaj\u0105c do tresury \/ wychowania, sp\u00f3jrzmy na kluczow\u0105 (i uproszczon\u0105 na potrzeby tego tekstu) r\u00f3\u017cnic\u0119 mi\u0119dzy nimi:<\/p>\n Tresura = pos\u0142ugiwanie si\u0119 karami i nagrodami w taki spos\u00f3b, aby wpoi\u0107 Tresowanej Istocie automatyczne i natychmiastowe zachowania, kt\u00f3re pasuj\u0105 Tresuj\u0105cemu.<\/p>\n Wychowywanie = dawanie Wychowywanej Istocie przestrzeni do naturalnego rozwoju, wspieranie jej w odkrywaniu w\u0142asnych potrzeb i podejmowaniu w\u0142asnych decyzji zgodnych z jej bie\u017c\u0105cymi potrzebami oraz wyposa\u017canie w niezb\u0119dn\u0105 do tego wiedz\u0119 i zrozumienie.<\/p>\n To, co tu si\u0119 rzuca natychmiast w oczy to to, \u017ce w tresurze celem jest osi\u0105gni\u0119cie potrzeb Tresera, a jego narz\u0119dziem s\u0105 nagrody i kary. W wychowywaniu – potrzeby Wychowawcy, nagrody i kary nawet nie pojawiaj\u0105 si\u0119 na horyzoncie.<\/p>\n Gdy wi\u0119c przeszli\u015bmy tresur\u0119, mamy wryte w g\u0142owy, \u017ce (1) cudze potrzeby s\u0105 wa\u017cniejsze od naszych i (2) inni maj\u0105 prawo ocenia\u0107 nasze zachowania i wymierza\u0107 nam kary, gdy nasze post\u0119powanie im nie na r\u0119k\u0119. Ba. B\u0119dziemy wr\u0119cz czu\u0107 niepok\u00f3j, je\u015bli wykonamy ruch, o kt\u00f3rym wiemy, \u017ce nie przypadnie do gustu drugiej osobie, a bat\u00f3w nie zbierzemy. Bo jak wie ka\u017cde tresowane dziecko czekanie na kar\u0119 oraz zastanawianie si\u0119 jak\u0105 form\u0119 przyjmie i w jakim momencie spadnie jest m\u0119czarni\u0105 sam\u0105 w sobie.<\/p>\n A m\u00f3wi\u0105c wprost: w stopniu, w kt\u00f3rym nie umiemy postawi\u0107 granic, nie byli\u015bmy wychowywani, tylko tresowani.<\/strong><\/p>\n Je\u015bli w\u0142a\u015bnie obla\u0142 ci\u0119 zimny pot, \u017ce to jaki\u015b horror, to obawiam si\u0119, \u017ce to tylko p\u00f3\u0142 horroru.<\/p>\n Bo tresowa\u0142y nas osoby, kt\u00f3re… kochali\u015bmy i szanowali\u015bmy.<\/p>\n Nic dziwnego, \u017ce nasze ufne dzieci\u0119ce umys\u0142y sklei\u0142y te dwa fakty i wyci\u0105gn\u0119\u0142y wniosek:<\/p>\n Czyli ocenia\u0107, kt\u00f3re zachowanie jest „dobre” i je nagrodzi\u0107.<\/p>\n A kt\u00f3re zachowanie jest „z\u0142e” i je ukara\u0107.<\/p>\n Ba! Je\u015bli nie mamy jasno\u015bci, za co kochana osoba nas nagrodzi, a za co ukarze, czujemy si\u0119 wr\u0119cz zagubieni. Niby czym si\u0119 wtedy kierowa\u0107? Tresura skutecznie ucina nam kontakt z naszymi potrzebami. Taki jest jej cel przecie\u017c.<\/p>\n I tu musz\u0119 si\u0119 przyzna\u0107, \u017ce powy\u017cej sk\u0142ama\u0142am. Prawdziwy horror dopiero przed nami. Bo za co byli\u015bmy karani i nagradzani w dzieci\u0144stwie? Ka\u017cdy z nas ma swoje wspomnienia i swoje przyk\u0142ady. Jednak wszystkie one sprowadzaj\u0105 si\u0119 do jednego:<\/p>\n Byli\u015bmy karani za to, \u017ce mieli\u015bmy potrzeby i perspektywy inne ni\u017c kochane przez nas osoby. Czyli za bezczelno\u015b\u0107 bycia odr\u0119bn\u0105 istot\u0105.<\/p>\n I nagradzani za to, \u017ce mieli\u015bmy potrzeby i perspektywy takie same, jak kochane przez nas osoby. Czyli za grzeczne bycie „ich przed\u0142u\u017ceniem”.<\/p>\n (Gdzie bezczelno\u015b\u0107 i grzeczno\u015b\u0107 istnia\u0142y jedynie w oczach naszych Opiekun\u00f3w.)<\/p>\n Je\u015bli czujesz, \u017ce nie, ty w \u017cyciu nie by\u0142e\u015b ukarany przez rodzic\u00f3w, warto pami\u0119ta\u0107, \u017ce fundamentaln\u0105 potrzeb\u0105 dziecka jest poczucie, \u017ce jestem widziana, kochana i wyj\u0105tkowa dla moich rodzic\u00f3w. Samo nie zauwa\u017cenie potrzeb i emocji dziecka, czy traktowanie go jak powietrze – jest wystarczaj\u0105co dotkliw\u0105 kar\u0105.<\/p>\n Je\u015bli z kolei jest zupe\u0142nie odwrotnie i czujesz, \u017ce w \u017cyciu ci\u0119 rodzice za nic nie nagrodzili – brak kary cielesnej, czy obelg, o\u015bmieszania i zawstydzania, jest wystarczaj\u0105c\u0105 nagrod\u0105 w domu, gdzie terror jest na porz\u0105dku dziennym.<\/p>\n Jest oczywi\u015bcie poziom, na kt\u00f3rym wszyscy jeste\u015bmy jedno\u015bci\u0105. Ale jest te\u017c poziom, na kt\u00f3rym ka\u017cdy z nas jest oddzielnym organizmem i ma swoje w\u0142asne cykle, uczucia, potrzeby. Wypieranie tego faktu prowadzi do bolesnego galimatiasu wewn\u0119trznego i ogromnych problem\u00f3w \u017cyciowych. Ale o tym ju\u017c pisa\u0142am w O spokoju p\u0142yn\u0105cym z zaufania i o piekle, gdy mylimy je z naiwno\u015bci\u0105.<\/a><\/p>\n Wi\u0119c tu prujemy do sedna problemu:<\/p>\n Nikt z nas nie musi „stawia\u0107” granic. <\/strong>Bo one po prostu istniej\u0105. W dzieci\u0144stwie, wi\u0119c, byli\u015bmy nagradzani za udawanie, <\/em>\u017ce ich nie ma.<\/p>\n I dotkliwie karani za to, \u017ce \u015bmieli\u015bmy zachowa\u0107 si\u0119 zgodnie z prawd\u0105, \u017ce… owszem s\u0105 i w\u0142a\u015bnie si\u0119 zap\u0119dzi\u0142a\u015b na m\u00f3j teren, mamo, wi\u0119c wyjd\u017a.<\/p>\n W efekcie zaczynamy wierzy\u0107, \u017ce nasze odczucia i potrzeby s\u0105 z dupy i udawa\u0107 to, co chce kochana przez nas osoba tak sprawnie, \u017ce po kilku latach tresury kompletnie tracimy kontakt ze sob\u0105. Tak w\u0142a\u015bnie wygl\u0105da proces powstawania naszych eg = fa\u0142szywych to\u017csamo\u015bci, pr\u00f3buj\u0105cych spe\u0142ni\u0107 fa\u0142szywe potrzeby, kt\u00f3re nam jednak wydaj\u0105 si\u0119 prawdziwe (dos\u0142ownie) do b\u00f3lu.<\/p>\n Mimo to w naszych najg\u0142\u0119bszych czelu\u015bciach czai si\u0119 \u015bwiadomo\u015b\u0107, \u017ce… o zgrozo…! jeste\u015bmy odr\u0119bni od najbli\u017cszych nam os\u00f3b. I przepe\u0142nia nas ona takim wstydem i trwog\u0105, \u017ce uciekamy od niej w g\u0142o\u015bne towarzystwo, serfowanie po necie, prac\u0119, romanse, alkohol, objadanie si\u0119 itd, itp.<\/p>\n To dlatego czujemy, \u017ce musimy si\u0119 ca\u0142y czas pilnowa\u0107 i jak kto\u015b zobaczy, jacy jeste\u015bmy naprawd\u0119, czmychnie tam, gdzie banany rosn\u0105. Wierzymy, \u017ce bycie odr\u0119bnym cz\u0142owiekiem to przewinienie, za kt\u00f3re nale\u017cy si\u0119 dotkliwa kara, \u0142\u0105cznie z t\u0105 najwy\u017csz\u0105 – odrzuceniem. Wychodzimy wi\u0119c z siebie, \u017ceby nikt absolutnie, bro\u0144 bo\u017ce i w og\u00f3le nu nu nu nie poczu\u0142, \u017ce jeste\u015bmy od niego odr\u0119bni.<\/p>\n A to oznacza, \u017ce nie m\u00f3wimy „nie”.<\/p>\n Oczywi\u015bcie, jest kilka r\u00f3\u017cnic mi\u0119dzy chlipi\u0105c\u0105 narzeczon\u0105 i chuliganem. Na przyk\u0142ad takie:<\/p>\n Chuligan chce jedynie tw\u00f3j portfel. Narzeczona – portfel, czas i energi\u0119 \u017cyciow\u0105.<\/p>\n Chuligan stawia spraw\u0119 jasno. Tak, doskonale wiem, \u017ce nie masz obowi\u0105zku cokolwiek mi dawa\u0107. Dlatego w\u0142a\u015bnie u\u017cywam przemocy.<\/em> Wi\u0119c<\/em> dawaj,<\/em> albo masz w pysk. <\/em>I to dzi\u0119ki temu jasnemu komunikatowi w\u0142a\u015bnie, w\u0142\u0105cza si\u0119 nam odruch obrony.<\/p>\n A narzeczona stawia spraw\u0119 tak mgli\u015bcie, jak tylko si\u0119 da. Dlatego instynkt obrony nam si\u0119 nie w\u0142\u0105cza. Przet\u0142umaczmy wi\u0119c jej chlipanie na to, co naprawd\u0119 nam m\u00f3wi: Chc\u0119, \u017ceby\u015b mnie zabra\u0142 na kolacj\u0119. W dupie mam, \u017ce ty nie masz na to ochoty. A jak si\u0119 nie podporz\u0105dkujesz, to nawet na sekund\u0119 nie pozwol\u0119 ci zapomnie\u0107 o tym, jakim beznadziejnym skner\u0105 jeste\u015b. <\/em><\/p>\n (OK. \u017bartuj\u0119 tu sobie. Ale w s\u0142owach mi\u0142o\u015b\u0107 i szacunek kryje si\u0119 zazwyczaj tyle niewidzialnej na pierwszy rzut oka przemocy, \u017ce warto j\u0105 przerysowa\u0107, \u017ceby lepiej j\u0105 dostrzec.)<\/p>\n Je\u015bli nadal nie jeste\u015b przekonany, \u017ce narzeczona u\u017cywa najzwyklejszej na \u015bwiecie przemocy psychicznej, to pomy\u015bl, dlaczego chlipie i robi wyrzuty, zamiast powiedzie\u0107 wprost: S\u0142uchaj, tak si\u0119 \u017ale dzi\u015b czuj\u0119 sama ze sob\u0105… A\u017c p\u0142aka\u0107 mi si\u0119 chce… Mo\u017ce by\u015bmy poszli na kolacj\u0119 gdzie\u015b…? Masz na to ochot\u0119…?<\/em><\/p>\n Dlatego, \u017ce jak gra na twoim poczuciu winy to trudniej jest ci odm\u00f3wi\u0107.<\/p>\n I ona o tym doskonale wie (cho\u0107 zazwyczaj nie na poziomie \u015bwiadomego wyrachowania, a jedynie na poziomie nie\u015bwiadomym – wyniesionym z powy\u017cej opisanej tresury w\u0142a\u015bnie.)<\/p>\n \u015acie\u017cek jest wiele i najlepiej pozna\u0107 je wszystkie.<\/p>\n Mo\u017cemy zacz\u0105\u0107 trawi\u0107, jak my si\u0119 czujemy z w\u0142asn\u0105 odr\u0119bno\u015bci\u0105? Bo dop\u00f3ki nie poczujemy si\u0119 z ni\u0105 dobrze, poczucie winy nie pozwoli nam „postawi\u0107” granicy.<\/p>\n Mo\u017cemy zacz\u0105\u0107 obserwowa\u0107, jak si\u0119 czujemy z odr\u0119bno\u015bci\u0105 naszych bliskich? Jakie ich zachowania i emocje karzemy (d\u0105sami, afer\u0105, cichymi dniami), bo nam nie pasuj\u0105? Bo dopiero, gdy zobaczymy w\u0142asn\u0105 przemoc, b\u0119dziemy umieli rozpozna\u0107 przemoc cudz\u0105.<\/p>\n Mo\u017cemy te\u017c zacz\u0105\u0107 sobie u\u015bwiadamia\u0107, \u017ce przemoc psychiczna to nic innego ni\u017c (\u015bwiadoma lub nie) pr\u00f3ba przekonania drugiej osoby, \u017ce jej potrzeby s\u0105 mniej wa\u017cne ni\u017c potrzeby napastnika. „Stawianie” granic za\u015b to nic innego ni\u017c komunikowanie, \u017ce nie, twoje potrzeby nie s\u0105<\/em> wa\u017cniejsze od moich<\/em>. A nie dow\u00f3d, \u017ce mamy drug\u0105 osob\u0119 gdzie\u015b.<\/p>\n Je\u015bli wi\u0119c w kt\u00f3rymkolwiek momencie zaniepokoi\u0142e\u015b si\u0119, \u017ce jak zobaczysz przemoc narzeczonej, to p\u00f3jdziesz i jej wy\u0142o\u017cysz jak\u0105 przemoc ci robi, j\u0119dza! Normalnie tak\u0105 sam\u0105 jak uliczny chuligan, psia ma\u0107! i wybuchnie karczemna awantura, to spokojnie.<\/p>\n Nic takiego nie zrobisz. Bo gdy ju\u017c zobaczymy, sk\u0105d si\u0119 wzi\u0119\u0142a nasza przemoc, zobaczymy, \u017ce przemoc naszych bliskich wzi\u0119\u0142a si\u0119 dok\u0142adnie st\u0105d samo, co i nasza.<\/p>\n Zobaczymy, \u017ce przeszli tak\u0105 sam\u0105 tresur\u0119 jak my i kolejne kary w postaci inwektyw i oskar\u017ce\u0144, im nie pomog\u0105. Tak samo, jak nie pomog\u0105 nam.<\/p>\n To, co pomo\u017ce to tak szczera rozmowa, na jak\u0105 nas sta\u0107. O tym, jak nie chcemy u\u017cywa\u0107 przemocy, ani jej przyjmowa\u0107. O tym, \u017ce jest to dla nas trudne i wiemy, \u017ce jest to trudne te\u017c dla drugiej strony. Wreszcie o tym, \u017ce wszyscy przeszli\u015bmy okrutn\u0105 tresur\u0119 i jakie mamy pomys\u0142y, \u017ceby sobie z tym poradzi\u0107 w tej w\u0142a\u015bnie relacji.<\/p>\n Bo – \u017ceby by\u0142o fair – <\/em>Kosmos dopilnowa\u0142, \u017ce proces gojenia ran, kt\u00f3re wynie\u015bli\u015bmy z tresury trwa d\u0142u\u017cej ni\u017c mgnienie oka. Wi\u0119c nasza przewaga nad chwilowo nie\u015bwiadom\u0105 narzeczon\u0105 jest niewielka i do wyr\u00f3wnania.<\/p>\n NB1:<\/strong> Zanim zrobimy karczemn\u0105 awantur\u0119 rodzicom o to, \u017ce nas tresowali, a nie wychowywali, warto sobie przypomnie\u0107, \u017ce w naszej kulturze przemoc jest tak wszechobecna, \u017ce a\u017c naprawd\u0119 niewidzialna. I ma\u0142o kto zdaje sobie spraw\u0119 z tego, \u017ce j\u0105 w\u0142a\u015bnie zastosowa\u0142. (Bo hej! karczemna awantura to nic innego ni\u017c kolejny akt przemocy, czyli kara za to, \u017ce rodzice s\u0105 inni ni\u017c my chcemy.) Warto wi\u0119c zacz\u0105\u0107 wyrabia\u0107 sobie do nich dok\u0142adnie taki sam stosunek, jak do narzeczonej z powy\u017cszego przyk\u0142adu.<\/p>\n NB2: <\/strong>Wrzaski typu: nie zrobi\u0119 tego, co chcesz! odpierdol si\u0119 g\u0142upi przemocowcu! <\/em>nie oznaczaj\u0105, \u017ce umiemy postawi\u0107 granic\u0119, tylko, \u017ce… nie umiemy postawi\u0107 granicy. Stawianie granicy nie jest bowiem to\u017csame z wypowiedzeniem wojny, kt\u00f3r\u0105 musimy wygra\u0107. I mo\u017cna j\u0105 postawi\u0107 z szacunkiem i mi\u0142o\u015bci\u0105, np: Przykro mi, nie jestem w stanie ci pom\u00f3c. Powodem jest…<\/em><\/p>\n Je\u015bli temat ci\u0119 wci\u0105gn\u0105\u0142, zajrzyj do:<\/p>\n 1 bujda, kt\u00f3ra nie pozwala ci wzi\u0105\u0107 odpowiedzialno\u015bci za siebie<\/a> (bujda polega na tym, \u017ce odpowiedzialny = winny = zas\u0142uguj\u0105cy na kar\u0119 ;))<\/p>\n Jak dba\u0107 o siebie bez poczucia winy i nie zmieni\u0107 si\u0119 w psychopat\u0119?<\/a><\/p>\n Czego musisz nauczy\u0107 si\u0119 od narcyza i psychopaty \u2013 medytacja empaty<\/a><\/p>\n Jedna my\u015bl, kt\u00f3ra gwarantuje, \u017ce b\u0119dziesz porzucona\/porzucony<\/a><\/p>\n
\n<\/em><\/p>\nNie widzimy przemocy<\/h2>\n
Bo tak zostali\u015bmy
wychowani<\/del> wytresowani<\/h2>\n
\n<\/em><\/p>\nOsoba, kt\u00f3r\u0105 kocham i szanuj\u0119, ma prawo mnie tresowa\u0107!<\/h2>\n
Co to jednak znaczy by\u0107 odr\u0119bn\u0105 istot\u0105?<\/h2>\n
\n<\/strong><\/p>\nWr\u00f3\u0107my wi\u0119c do chlipi\u0105cej narzeczonej<\/h2>\n
Jak wyj\u015b\u0107 z tego horroru?<\/h2>\n
* * *<\/strong><\/h1>\n