![\"oie_uyEvoZIDUklw\"](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2014\/02\/oie_uyEvoZIDUklw-750x235.jpg\")
<\/p>\n<\/p>\n
Jak wiedz\u0105 wszyscy medytuj\u0105cy, „tu i teraz” to adres, pod kt\u00f3rym znajdziemy trwa\u0142y spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie. (Je\u015bli jeste\u015b pocz\u0105tkuj\u0105cy, w tym tek\u015bcie dowiesz si\u0119 te\u017c dlaczego tak jest.)<\/p>\n
Czy mo\u017ce by\u0107 lepsza nowina? Wystarczy si\u0119 zatrzy…<\/p>\n
Ale zaraz zaraz\u2026! M\u00f3wimy o TYM tu i teraz? O tym tu i teraz, w kt\u00f3rym jestem TU i TERAZ\u2026?!! Wow! Mowy nie ma. Te tu i teraz jest do dupy!!! Nie mog\u0119 w nim przecie\u017c utkn\u0105\u0107! Najpierw zrobi\u0119 co\u015b, \u017ceby nast\u0119pne tu i teraz by\u0142o zajebiste i WTEDY si\u0119 w nim zatrzymam! Ju\u017c na zawsze. S\u0142owo harcerza. Jak babci\u0119 kocham. I bum cyk cyk.<\/em><\/p>\n Rzucamy si\u0119 wi\u0119c w wir planowania jak powinno wygl\u0105da\u0107 nasze \u017cycie, \u017ceby warto by\u0142o w nim utkn\u0105\u0107. Potem podejmujemy mniej lub bardziej bolesne pr\u00f3by wcielenia plan\u00f3w w \u017cycie. A tu i teraz, czyli krain\u0119 niczym niezm\u0105conego spokoju i szcz\u0119\u015bcia, wrzucamy do piwnicy i zamykamy na siedem kluczy.<\/p>\n Pytanie za 100 punkt\u00f3w brzmi:<\/p>\n Poniewa\u017c jest to Najwa\u017cniejsze Pytanie Twojego \u017bycia, zr\u00f3b sobie minut\u0119 przerwy i spr\u00f3buj odpowiedzie\u0107 na nie sam. Znajd\u017a chocia\u017c jedn\u0105 rzecz, kt\u00f3ra nie pozwala ci si\u0119 rozkoszowa\u0107 tym, co jest Tu i Teraz.<\/p>\n Je\u015bli na twojej li\u015bcie znalaz\u0142y si\u0119 pozycje typu: wredna \u017cona, popsuty samoch\u00f3d czy og\u00f3lna niesprawiedliwo\u015b\u0107 dziejowa, to w\u0142a\u015bnie spisa\u0142e\u015b sobie swoje iluzje. Co, oczywi\u015bcie, jest \u015bwietnym pierwszym krokiem do uwolnienia si\u0119 z nich.<\/p>\n Drugim jest u\u015bwiadomienie sobie, dlaczego s\u0105 to iluzje.<\/p>\n Poniewa\u017c jeste\u015b zaj\u0119ty czytaniem tego tekstu, przypuszczam, \u017ce w tym momencie ani \u017cona nie jest wredna ci nad uchem ani te\u017c nie dzieje si\u0119 \u017cadna niesprawiedliwo\u015b\u0107 dziejowa, kt\u00f3ra wymaga twojej natychmiastowej uwagi. Samoch\u00f3d te\u017c pewnie stoi pod domem lub w serwisie, a nie tr\u0105bi na ciebie z\u0142o\u015bliwie zza kanapy.<\/p>\n Ergo, <\/em>\u017cadna z tych os\u00f3b\/rzeczy nie jest elementem twojego tu i teraz. A wi\u0119c nie mo\u017ce ci\u0119 w tej chwili m\u0119czy\u0107. A skoro to nie one ci\u0119 m\u0119cz\u0105, to co?<\/p>\n Prawda jest taka, \u017ce m\u0119czy nas jedynie to, co w tej chwili czujemy. \u015awiat zewn\u0119trzny jest wa\u017cny o tyle, o ile jego elementy generuj\u0105 w nas emocje. Je\u015bli s\u0105 to emocje przyjemne, rzucamy si\u0119 za owymi elementami w pogo\u0144. Je\u015bli wr\u0119cz przeciwnie – bierzemy nogi za pas.<\/p>\n W ten szybki spos\u00f3b dotarli\u015bmy do podstawowego paradoksu nauk Wschodu:<\/p>\n Ewentualnie:<\/p>\n Jedyn\u0105 przyczyn\u0105 niepokoju jest poszukiwanie spokoju.<\/em><\/p>\n<\/blockquote>\n (Nie podaj\u0119 autor\u00f3w, bo praktycznie ka\u017cdy, kt\u00f3rego znam, wcze\u015bniej czy p\u00f3\u017aniej to stwierdza.)<\/p>\n To jest w\u0142a\u015bnie ten straszny cerber, kt\u00f3ry strze\u017ce wej\u015bcia do b\u0142ogiego Tu i Teraz: poczucie, \u017ce tu i teraz MUSIMY czu\u0107 spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie. A skoro nie czujemy, to lepiej si\u0119 wycofa\u0107 i wr\u00f3ci\u0107 dopiero jak je znajdziemy.<\/p>\n K\u0142opot w tym, \u017ce nasz spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie znajduje si\u0119 dok\u0142adnie ZA Cerberem. Wycofywanie si\u0119, \u017ceby odnale\u017a\u0107 je gdziekolwiek indziej tylko nas od spokoju i szcz\u0119\u015bcia oddala.<\/p>\n Jedna z moich najwi\u0119kszych eurek wydarzy\u0142a si\u0119 w dzie\u0144, w kt\u00f3rym trzy sekundy po obudzeniu si\u0119 stwierdzi\u0142am, \u017ce ZNOWU mam do\u0142a! Jak wiemy wszyscy, d\u00f3\u0142 do przyjemno\u015bci \u017cycia nie nale\u017cy i medytujemy po to w\u0142a\u015bnie, aby go nie mie\u0107. Zacz\u0119\u0142am si\u0119 wi\u0119c wkurza\u0107. Medytuj\u0119 i medytuj\u0119 i gdzie ten obiecany spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie? T\u0105 g\u0142upi\u0105 medytacj\u0119 to tylko o kant d… rozbi\u0107!!!<\/em><\/p>\n I nagle ni st\u0105d ni zow\u0105d pojawi\u0142a si\u0119 my\u015bl zgo\u0142a inna: A niby sk\u0105d przekonanie, \u017ce zosta\u0142am stworzona po to, \u017ceby czu\u0107 tylko spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie? Czy ja wiem po co tu w og\u00f3le jestem? Mo\u017ce w\u0142a\u015bnie po to, \u017ceby do\u015bwiadczy\u0107 absolutnie ka\u017cdego do\u0142a, jakiego umys\u0142 ludzki mo\u017ce do\u015bwiadczy\u0107?<\/p>\n I cho\u0107 mo\u017ce si\u0119 wydawa\u0107, \u017ce jest to najbardziej druzgoc\u0105ca my\u015bl jaka mo\u017ce si\u0119 przytrafi\u0107, w rzeczywisto\u015bci spad\u0142 mi w tamtym momencie gigantyczny kamie\u0144 z serca. Wow! NIE MUSZ\u0118 czu\u0107 szcz\u0119\u015bcia! MOG\u0118 czu\u0107 d\u00f3\u0142! Mog\u0119 czu\u0107 smutek i przygn\u0119bienie. Mog\u0119 mie\u0107 nawet poczucie pora\u017cki, bezradno\u015bci i g\u0142upoty w\u0142asnej. Bo niby dlaczego nie? Te emocje s\u0105 przecie\u017c ogromn\u0105 cz\u0119\u015bci\u0105 mojej rzeczywisto\u015bci. Po co udawa\u0107, \u017ce ich nie ma?<\/p>\n To tak jakbym mieszka\u0142a w zamku o 100 komnatach i mia\u0142a zakaz zagl\u0105dania do 50 z nich pod kar\u0105 \u015bmierci! Naturalnym efektem jest wieczny podsk\u00f3rny stres, nawet gdy si\u0119 do nich nie zbli\u017cam. Rety! Mam tyle do nadrobienia! Tyle do zinwestygowania, obejrzenia, do\u015bwiadczenia! Usiad\u0142am wi\u0119c, aby do woli podo\u015bwiadcza\u0107 sobie tego do\u0142a. K\u0142opot by\u0142 jeden: w mi\u0119dzyczasie… d\u00f3\u0142 rozp\u0142yn\u0105\u0142 si\u0119 w niebycie i \u015blad po nim nie zosta\u0142.<\/p>\n Przesta\u0144 si\u0119 wysila\u0107. Wtedy nast\u0105pi transformacja.<\/em><\/p><\/blockquote>\n Powiedzia\u0142 mistrz taoizmu – Chuang Tsu<\/a>. Dotyczy to r\u00f3wnie\u017c wysi\u0142k\u00f3w, aby poczu\u0107 spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie.<\/p>\n Wschodni paradoks szcz\u0119\u015bcia zasadza si\u0119 na tym, \u017ce ego rozumie szcz\u0119\u015bcie w kategoriach dualistycznych, czyli jako stan, w kt\u00f3rym podzielili\u015bmy emocje na przyjemne i nieprzyjemne i odczuwamy tylko te pierwsze.<\/p>\n Tyle, \u017ce to po prostu niemo\u017cliwe. Ka\u017cda przyjemno\u015b\u0107 jest podszyta b\u00f3lem. Je\u015bli przyjemno\u015b\u0107 sprawia nam obecno\u015b\u0107 okre\u015blonej osoby, jej nieobecno\u015b\u0107 sprawi nam b\u00f3l. Je\u015bli przyjemno\u015b\u0107 sprawia nam cudzy zachwyt naszym geniuszem – pogarda i lekcewa\u017cenie sprawi nam b\u00f3l. Je\u015bli przyjemno\u015b\u0107 sprawia nam „brak do\u0142a”, jego pojawienie si\u0119 sprawi nam b\u00f3l. Pogo\u0144 za przyjemno\u015bci\u0105 automatycznie otwiera nas na b\u00f3l jej niedo\u015bcigni\u0119cia lub utraty.<\/p>\n Umys\u0142, kt\u00f3ry ca\u0142y czas szuka przyjemno\u015bci musi natkn\u0105\u0107 si\u0119 na jej cie\u0144 – b\u00f3l. Nie mo\u017cna ich rozdzieli\u0107, cho\u0107 gonimy przyjemno\u015b\u0107 i uciekamy przed b\u00f3lem.<\/em><\/p>\n Jiddu Krishnamurti<\/p><\/blockquote>\n Szcz\u0119\u015bcie i spok\u00f3j pojawia si\u0119 spontanicznie, gdy wychodzimy z tego b\u0142\u0119dnego ko\u0142a. Zarzucamy dualistyczny nawyk dzielenia emocji i element\u00f3w \u015bwiata na „przyjemne” i „nieprzyjemne”. Przestajemy goni\u0107 za jednymi oraz ucieka\u0107 przed drugimi. Czyli gdy… zatrzymujemy si\u0119 w tym, co jest tu i teraz. I pozwalamy sobie odczuwa\u0107 i do\u015bwiadcza\u0107 wszystkiego, co akurat znajduje si\u0119 w naszym polu \u015bwiadomo\u015bci.<\/p>\n Jak to zrobi\u0107?<\/p>\n Na pocz\u0105tek wystarczy odkry\u0107…<\/p>\n Czyli je\u015bli czujemy smutek, puszczamy nierealne oczekiwanie: „Powinnam w tej chwili czu\u0107 spok\u00f3j i szcz\u0119\u015bcie” (no bo w tej chwili tego nie czuj\u0119!) i zaczynamy przygl\u0105da\u0107 si\u0119 temu, co w tej chwili w nas jest.<\/p>\n Je\u015bli akurat jest w nas smutek, to obserwujemy smutek. Wychodzimy poza poziom werbalny, czyli przestajemy si\u0119 skupia\u0107 na s\u0142owie SMUTEK, kt\u00f3re obija si\u0119 nam w g\u0142owie i zaczynamy obserwowa\u0107 doznania, pod tym s\u0142owem si\u0119 kryj\u0105ce. Sk\u0105d wiesz, \u017ce to w\u0142a\u015bnie smutek? Po czym go rozpoznajesz?<\/p>\n Je\u015bli czujemy, \u017ce smutek jest nieprzyjemny – obserwujemy po czym rozpoznajemy „nieprzyjemno\u015b\u0107”. Co dok\u0142adnie musi si\u0119 w nas pojawi\u0107, \u017ceby niekt\u00f3re odczucia zakwalifikowa\u0107 jako „przyjemne”, a inne jako „nieprzyjemne”? Je\u015bli dobrze zbadamy poczucie „nieprzyjemno\u015bci”, zobaczymy, \u017ce odczucie jak odczucie. Troch\u0119 napi\u0119cia tu, troch\u0119 tam, p\u0142ytszy oddech. Wow! I to od tego uciekam ca\u0142e \u017cycie?!!<\/p>\n Medytacja polega na zamianie stanu:<\/p>\n na stan:<\/p>\n Uwaga! <\/strong>Ten styl medytowania jest zarezerwowany dla os\u00f3b bardziej zaawansowanych.Je\u015bli jeste\u015b pocz\u0105tkuj\u0105cy i czujesz, \u017ce tu\u017c za rogiem czai si\u0119 mia\u017cd\u017c\u0105cy b\u00f3l, panika albo dzika galopada my\u015bli, lepiej faktycznie si\u0119 wycofa\u0107 i zacz\u0105\u0107 od uwalniania si\u0119 z nierealnych oczekiwa\u0144 produkuj\u0105cych te „nieprzyjemne” stany. Wi\u0119cej przeczytasz tutaj<\/a>.<\/p>\n A poniewa\u017c ego nie \u015bpi, na koniec wyja\u015bnienie dw\u00f3ch w\u0105tpliwo\u015bci, kt\u00f3re ego wcze\u015bniej czy p\u00f3\u017aniej podniesie:<\/p>\n Nieprawda. To walka z emocjami nie pozwala im odej\u015b\u0107. Je\u015bli pozwalamy im by\u0107 – pob\u0119d\u0105 troch\u0119, a potem p\u00f3jd\u0105 sobie dalej. Emocje s\u0105 niezwykle ulotne. Co chwila pojawia si\u0119 inna. Sprawd\u017a sama.<\/p>\n Nieprawda. Duszenie bli\u017anich jest efektem BRAKU akceptacji dla emocji, kt\u00f3re w nas powstaj\u0105. Skoro:<\/p>\n (1) nie powinnam czu\u0107 nienawi\u015bci i<\/p>\n (2) czuj\u0119 j\u0105 przez ciebie, to<\/p>\n (3) trzeba ci\u0119 zetrze\u0107 z powierzchni planety!<\/p>\n Je\u015bli znika punkt 1, znika te\u017c i punkt 3. (Oczywi\u015bcie, punkt 3 znika r\u00f3wnie\u017c, gdy przestajemy obwinia\u0107 innych o swoje emocje, ale dzisiejszy tekst jest tylko o numero uno ;))<\/p>\n Jednakowo\u017c, dop\u00f3ki punkty (1) i (2) trzymaj\u0105 si\u0119 mocno, a pracujesz w elektrowni j\u0105drowej tu\u017c obok przycisku BIG BANG 2, zr\u00f3b nam wszystkim przys\u0142ug\u0119 i pierwsze kroki w medytacji stawiaj w domu, zaczynaj\u0105c od emocji prostszych, czyli smutku, czy przygn\u0119bienia. Oraz – na wszelki wypadek – zaryglowany od zewn\u0105trz. ;)<\/p>\n Jaki\u015b czas temu zamie\u015bci\u0142am na FB inny cytat<\/a> J. Krishnamurtiego, kt\u00f3ry okaza\u0142 si\u0119 najbardziej popularny ze wszystkich:<\/p>\nCo dok\u0142adnie jest nie tak z bie\u017c\u0105cym tu i teraz…?<\/h1>\n
![\""O](\"http:\/\/bezego.com\/wp-content\/uploads\/2014\/02\/1016365_476941339082454_1451128250_n.jpg\")
<\/a>
Co tak witasz?<\/figcaption><\/figure>\nJedyn\u0105 przyczyn\u0105 nieszcz\u0119\u015bcia jest poszukiwanie szcz\u0119\u015bcia.<\/h1>\n
\n
<\/a>Jak przej\u015b\u0107 przez Cerbera?<\/h1>\n
Szcz\u0119\u015bcie vs przyjemno\u015b\u0107<\/h1>\n
<\/a><\/p>\nJak smakuje smutek?<\/h1>\n
<\/a><\/a>(1) Jak pozwol\u0119 sobie czu\u0107 smutek, to nigdy si\u0119 z niego nie wygramol\u0119!<\/h4>\n
(2) Jak pozwol\u0119 sobie czu\u0107 wszystko co czuj\u0119 to w godzin\u0119 wydusz\u0119 p\u00f3\u0142 miasta!<\/h4>\n
***<\/h1>\n